Kalıcı Olan Behlül’ün Kabri ve Geçici Olan Reşid’in Sarayı

“Ebu Vehb Behlül bin Amr es-Seyrafi el-Kufi” (Behlül olarak bilinir), Abbasi halifesi “Harun Reşid” zamanında yaşayan bir meczuptu.

Bir gün “Harun Reşid” onun mezarlıkta oturduğunu görerek yanına gelir ve ona çıkışarak, “Ey Behlül, ey deli, ne zaman akıllanacaksın?” der.

Behlül koşarak bir ağaca tırmanır ve en yüksek sesle “Harun Reşid”’e seslenir: “Ey Harun, ey deli, ne zaman akıllanacaksın?”

“Harun” atının üzerinde ağacın altına gelir ve ona: “Ben mi deliyim, yoksa mezarlıkta oturan sen mi?” der.

“Behlül” ona: “Ben akıllıyım,” der.

“Harun”: “Nasıl yani?” der.

“Behlül”: “Çünkü ben bunun geçici olduğunu (Harun’un sarayını işaret eder) ve bunun kalıcı olduğunu (mezarına işaret eder) biliyorum. Bu nedenle önce burayı imar ettim. Ama sen, sarayını imar ettin ve mezarını ihmal ettin, buradan (saraya işaret eder) oraya (mezara işaret eder) geçmekten korkuyorsun, çünkü sonunun bu olacağını biliyorsun. Şimdi söyle bana, hangimiz deli? der.

“Harun Reşid”’in kalbi titrer ve sakalını ıslatana kadar ağlar ve: “Vallahi doğru söylüyorsun,” der. Sonra: “Bana daha fazlasını söyle Behlül,” der.

“Behlül”: “Sana Allah’ın kitabı yeter, ona bağlı kal,” der.

“Harun”: “Benden bir isteğin, arzun var mı?” der.

“Behlül”: “Evet, üç isteğim var. Eğer onları yerine getirirsen sana teşekkür ederim,” der.

“Harun”: “İste,” der.

“Behlül”: “Ömrümü uzat,” der.

“Harun”: “Buna benim gücüm yetmez,” der.

“Behlül”: “Beni Azrail’den koru,” der.

“Harun”: “Buna da benim gücüm yetmez,” der.

“Behlül”: “Beni cennete sok ve cehennemden uzaklaştır,” der.

“Harun”: “Buna hiç gücüm yetmez,” der.

“Behlül”: “O zaman bil ki, sen bir kölesin, kral değilsin. Sana ihtiyacım yok,” der.

Kaynak:

Kitab-ı Ukala-i Mecnun – Nisabûri

المصدر: كتاب عقلاء المجانين لإبن حبيب النيسابوري

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu

30.07.2024  OF