Siyonist İsrail Sicili Bozuk Bir Teroristtir. Terorist ile Ne Barış Olur Ne Ateşkes

Bu kadar yıkım yetmez mi Hamas?

Soru

Hamas neden silah bırakmayı kabul etmiyor? Sinvar ve Al-Zayf gibi liderleri neden Gazze’nin mağdur halkının yıkım belasından kurtulabilmesi için kendi istekleriyle Gazze’yi terkedip ayrılmıyor?

Hamas neden teslim olmuyor?

Sana cevap vereceğim.

Cevap:

Sadece 6 Haziran 1982’ye dönelim. Sabah saat onda, Lübnan’daki Birleşmiş Milletler barışı koruma misyonunun kıdemli bir subayı askerlerinin arasında duruyordu. Günün diğer günler gibi rutin geçeceğini düşünüyordu. Sonra aniden Önünde yavaşça ilerleyen düzinelerce İsrail tankı gördü.

Tankları durdurdu. Görevi onların ilerlemesini engellemekti. Metal engeller kurdu. Bir tank bozuldu, sonra iki, sonra on. Sonra engelleme araçları tükendi. İsrail askerlerinden biri ne yapıyorsun diye sordu ve yaptığının yanlış olduğunu bildirdi. İsrail askerine BM misyonuna karşı nazik davranması talimatı verilmişti. İsrail askeri görevliye cevap verdi; efendim, bu bir işgaldir.

İki saat sonra Timor Joxel, barış görevlisi Fransız subaylarıyla beraber duruyordu. Ufukta 1,200 İsrail tankı gördüler. Şok oldular ve İsraillilerin ilerlemesine izin vermeye karar verdiler. O zaman Fransız subay şöyle dedi. Biz Fransız ordusunda bugün geçen şu tankların yarısına bile sahip değiliz. Bu, İsrail’in Lübnan’ı işgalinin başlangıcını işaret ediyordu. İsrail böyle bir istilaya hazırlanmıştı. Londra’da Shlomo Argov adında İsrailli bir diplomatın şüpheli bir suikasta kurban gitmesi Tel Aviv tarafından işgal için gerekçe olarak gösterildi. İsrail, El Fetih’i suikastı planlamakla suçluyor ve Filistinli militan grupları kovmak ve çevre ülkeleri İsraillilere karşı herhangi bir askeri eylemden arındırmak için Lübnan’ı işgal etmenin gerekli olduğunu söylüyordu.

Şu anda Gazze kuşatmasını izliyor musunuz? İsrail bunun korkunç bir versiyonunu Beyrut’ta denemişti. Özellikle Batı Beyrutta. İsrail, Lübnan’ın başkentini Arapların daha önce hiç görmediği korkunç bir bombardımanla bombaladı. 

Su ve elektriği kestiler, ilaç ve gıda girişini engellediler. İsrail özellikle Yaser Arafat’ı, ardından da El Fetih’te on yıllardır güvenlik, eğitim ve istihbarattan sorumlu olan Salah Halef (Ebu İyad) ve Halil El Vezir’i (Ebu Cihad) arıyordu. Arafat, başta Lübnan Komünist Partisi, Emel Hareketi ve Velid Canbolat liderliğindeki Dürziler olmak üzere Filistinlilerle ittifak yapan Lübnanlı grupların desteğiyle evden eve kaçıyordu. Amerikan arabuluculuğu başladı. Arafat ve adamları, kuşatmanın sona ermesi ve İsrail’in Beyrut’tan çekilmesi karşılığında Beyrut’u terk eder. İlk bakışta adil görünen bir anlaşma. Peki Filistinlilerin başlangıçta neden çekilmeyi reddettiğini biliyor musunuz?

Bu da bizi 1967 savaşından sonra bir Arap ordusunun uğradığı en büyük hava yenilgisine götürecektir. Bu Suriye’nin Esad’ının payıydı. İsrail Lübnan’ı işgal etmeden önce. Suriye güçlerinin Şam ile Beyrut arasındaki hattı korumak için orada olduğunu ve Lübnan’ın Bekaa Vadisi bölgesinde çok sayıda konuşlanmış askeri varlığını çok iyi biliyordu. Bu, 1973 savaşından sonra Esad’a verilen Amerikan tavizinin bir parçasıydı. Golan Tepelerini özgürleştirme hayalinden vazgeçmeleri karşılığında Suriyelilerin Lübnan’da askeri nüfuz sahibi olmalarına izin verildi. İsrail, Suriye’nin Lübnan’daki askeri varlığını kışkırtmak istemiyordu, böylece güçleri kolayca ilerleyebilirdi… Sonra felaket oldu.

Menahem Begin İsrail Knesset’inin önünde durdu ve Suriye’nin Lübnan’da hedef olmadığını ilan etti. ABD elçisi Philip Habib Şam’a giderek Hafız Esad’la bizzat görüştü ve İsrail’in Bekaa Vadisi’ndeki Suriye askeri güçlerine dokunmayacağını söyledi ve Hafız Esad da bu yemi yuttu. Ancak 9 Haziran 1982’de İsrail, Bekaa Vadisi’ndeki Suriye ordusunu ezici bir saldırıyla şaşırttı. Sadece iki saat içinde İsrail Fantomları 90 Suriye savaş uçağını imha etti ve Bekaa Vadisi Savaşı olarak bilinen olayda binden fazla askeri öldürdü. Uçak katliamı daha sonra Sovyetler tarafından affedilmedi ve savunma bakanlarını Suriye Savunma Bakanı Mustafa Tlass’la görüşmeye göndererek Suriye’nin Sovyet silahlarını kullanmamasının nedenini sordular… Moskova, Doğu Almanya’yı Suriye hava kuvvetlerini yeniden inşa etmekle görevlendirene kadar ilişkilerde kısa süreli bir kriz yaşandı

Bekaa Vadisi’nden sonra Amerikan arabuluculuğunun itibarı en düşük seviyeye inmişti ve Filistinliler Amerikan şartlarına teslim olmanın tamamen ezilmek anlamına geleceğini biliyorlardı, bu yüzden direniş devam etti. Arafat ve adamları 70 günden fazla direndiler. Ancak Arafat’ın müttefikleri, Beyrut’ta 18.000’den fazla sivilin öldürülmesinden sonra. Daha fazla dayanamadılar. Emel Hareketi güney banliyölerini güvence altına almak için geri çekilirken, Velid Canbolat Arafat’a nazikçe savaşı bitirmesini ve Lübnan’dan çekilmesini tavsiye etti. Komünistler, Arafat’ı cesurca savunmalarına rağmen daha fazla dayanamadılar. Arafat anlaşmayı kabul etti. Arafat, hafif silahlı 2,000 Filistinli savaşçıyla birlikte Beyrut’tan Tunus’a gitti. İlk kez tüm çevre ülkeler İsrail için güvenli hale geldi. Mısır normalleşti, Ürdün 1970’te FKÖ’yü sınır dışı etti, Lübnan FKÖ’yü sınır dışı etti ve ardından İsrail’e tek kurşun atmayan ve Filistinli gruplar için gelişmiş savaş üsleri olmayan Suriye bunları takip etti.

FKÖ teslim oldu ve Beyrut’u terk etti. Amerikan güvencesi ve İsrail barışı. Elbette Filistinliler, direnişin teslim olmasından sonra İsrail’in refah ve esenliğinin ne anlama geldiğini kendi gözleriyle göreceklerdi. Arafat Tunus’a gittikten sadece 16 gün sonra, Özellikle, 16 Eylül 1982’de, İsrail Savunma Bakanı Ariel Şaron ve Genelkurmay Başkanı Rafael Eitan, başta Elie Hobeika ve Maroun Mashalani olmak üzere Lübnan Maruni Güçleri milislerinin liderleriyle Sabra ve Şatilla’daki Filistinli sivilleri ezmek üzere anlaştı. Şaron’un güçleri gökyüzünü fosfor bombalarıyla aydınlattı ve Hıristiyan milisler kamplara doğru ilerleyerek 3 saat içinde 3.000’den fazla Filistinli sivili en korkunç şekillerde, karınlarını deşerek ve göğüslerini keserek öldürdü.

Belki şimdi Hamas’ın neden teslim olmayacağını anlamışsınızdır. Hafız Esad Bekaa Vadisi’nde İsraillilere inandı ve onlar da onu ezdi. Yaser Arafat Beyrut’tan çekildi ve 3,000 Filistinliyi öldürdü. Dahası, başka nedenleri de var… Filistinli liderler daha sonra hayatta kalamadılar. İsrail uçaklarının Tunus’u bombaladığını biliyor muydunuz? 1 Ekim 1985 sabahı, özellikle Tunus’un başkentine 50 km uzaklıktaki Hammam al-Shat şehrini bombaladılar. Arafat’a suikast düzenlemek amacıyla FKÖ karargahına art arda bir dizi baskın düzenlendi. Arafat hayatta kalırken 50 Filistinli ve 15 Tunuslu öldürüldü. Amerika’nın Arafat’a verdiği söz onun kişisel güvenliğini garanti altına almaktı. Ve elimize geçen şu oldu. Bu suikast girişimlerinde İsraillilerin Arafat’a suikast düzenlemekte başarılı olamadığı doğrudur. Ama Tunus’ta kesinlikle başarılı oldular; Arafat  İki kez yer değiştirmek zorunda kaldı.

İlki 16 Nisan 1988’de oldu. O gün bir İsrail gücü Tunus sahillerine gitti. Ehud Barak liderliğinde Shin Bet, Mossad, Shin Bet ve Seret Metkal’dan 16 seçkin subaydan oluşuyordu. Sekiz kişi Halil El Vezir’in evine gitti. Onu karısının önünde 76 kurşunla vurdular. Üç yıl sonra, 14 Ocak 1991’de. Filistin’in en şüpheli isimlerinden biri olan ve birçok çevrede Mossad ajanı olduğuna inanılan Sabri el-Benna, nam-ı diğer Ebu Nidal, El Fetih lideri Hayel Abdül Hamid’in güvenlik ekibinden Ebu el-Sulh olarak bilinen bir kişiyi ise aldılar. Hain ajan Hamza Ebu Zeyd idi. Ebu Zeyd, Salah Halef (El Fetih’in iki numaralı adamı), Fahri El Umari ve Ebu El Havl’ın toplantı yaptığı odaya girdi ve hepsini vurdu.

Bu teslimiyetin bedeli Binlerce sivilin tasfiyesi ve direniş liderlerinin öldürülmesi. İsraillilere güvenmenin bedeli budur. Bekaa Vadisi tam da Hamas’ın reddettiği şeydir. Ancak sadece bu nedenlerden dolayı değil. Beyrut kuşatması ve sonrasında İsraillilerle yaşananlar, teslimiyet ve sürgünün tüm kötülüklere açılan bir kapı olduğunu, çünkü El Fetih’in İsrail’le normalleşmeyi kabul etmesine kapı araladığını göstermektedir. El Fetih, Halka Cephesi’nden tamamen etkisiz hale getirildiği ve hiçbir askeri etkisi kalmadığı için hayali bir güç uğruna her şeyini sattı. 

Madrid Konferansı’na katıldı ve ardından Filistin davasını yok eden ve toprakları özgürleştirme hayalinden, Amerikan yardımı karşılığında Filistin topraklarındaki direnişçileri öldürmek ve tutuklamak için İsrail işgalinin vekili olarak bir Filistin Yönetimini kabul etmeye dönüştüren Oslo Anlaşmasını imzaladı.

Hamas neden teslim olmuyor biliyor musunuz? Çünkü geleceği tarihin gözünden görüyor. Eşi benzeri görülmemiş ölçekte bir etnik temizlik görüyorsunuz. Gazze Şeridi halkının dalga dalga zorla göç ettirildiğini görüyorsunuz. İşgalin kukla otoritesinin direnişi destekleme bahanesiyle binlerce Filistinli aileden intikam aldığını görüyorsunuz. En önemlisi de, silah sesinin sonsuza kadar susturulduğu, yerini normalleşmeye bıraktığı, Filistinlilerin hayatlarının geri kalanında İsraillilerin kölesi olarak yaşadığı bir Filistin toprakları görüyor. Hamas’ın neden teslim olmadığını biliyor musunuz? İsraillinin sözünü tutmadığını ve Amerikalının da ahdini garanti etmediğini biliyor musunuz? Suçlanması gerekenlerin de  savaşı durdurması gerekenlerin de sadece Siyonistler olduğunu biliyor musunuz? Evet sadece onlar olduğunu biliyor ve inanıyor muyuz?

Türk Vatandaşı Ama Soykırım Ordusunda Müslümanlara Karşı Savaşıyor. Nasıl mı?👇

كفى خراب يا حماس..لماذا لا تقبل الحركة بإلقاء السلاح؟..ولماذا لا يذهب قادتها مثل السنوار والضيف للمنافي الاختيارية؟..حتى يتجنب المدنيون في غزّة ويلات الدمار..لماذا لا تستسلم حماس؟..سوف أجيبك..

ارجع فقط بالتاريخ لحدود يوم 6 يونيو 1982..في الساعة العاشرة صباحًا وقف أحد الضباط…

— Abdo Fayed – عبده فايد (@Abdo_Fayed89) March 18, 2024