Bir Hakime İdam Cezasının Uygulanması ..

Bir İdam Cezasının Uygulanması: Hakim Abdülkadir Ouda

Abdülkadir Ouda, Mısırlı bir hakim ve anayasa hukukçusudur. General Muhammed Necib’in döneminde, anayasa komitesine üye olarak atanmış ve burada özgürlükleri savunarak, anayasayı İslam’ın temelleri ve öğretilerine dayalı bir şekilde şekillendirmeye çalışmıştır. 1953 yılında ise Libyalı hükümet tarafından Libya anayasasını hazırlamak üzere görevlendirilmiştir.

Ouda’nın Mısır yönetimiyle, özellikle de Cumhurbaşkanı Cemal Abdülnasır’la arasında düşmanlık başlamasının sebeplerinden biri, 1954 yılında büyük bir gösteri düzenleyerek, on binlerce kişiyi bir araya getirmesi ve bu şekilde Devrim Konseyi’ni, Muhammed Necib’i Cumhurbaşkanı olarak geri getirmeye zorlamasıdır.

Necib, parlamenter hayata geri dönme ve sağlıklı bir demokratik sistem kurma konusundaki ısrarı nedeniyle istifaya zorlanmıştı. Mısır ordusunun süvari birliklerinin desteğini alarak bu durumu savunmuştu. Abdülkadir Ouda da Necib’in yanında yer alarak, Devrim Konseyi’nin diğer üyelerine karşı durarak, Necib’in geri dönmesi için gösteriler düzenlemiş ve başarılı olmuştur. Ancak bu durum sadece birkaç ay sürmüş, Kasım 1954’te Necib görevden alınmış ve “gözaltına alınmış”tı.

Abdülkadir Ouda, Cemal Abdülnasır’a, İhvan-ı Müslimin (Müslüman Kardeşler) cemaatinin kapatılmasının iptal edilmesi gerektiğini tavsiye etmiştir. Ouda, bu kararın gençlerin öfkeyle hareket etmesine neden olabileceğinden endişelenmiş ve bu durumda cemaate bağlı birinin bir saldırı düzenleyebileceğini belirtmiştir.

Abdülkadir Ouda’ya, Cemal Abdülnasır şu şekilde cevap vermiştir: “İhvan’ın sayısı ne kadar? İki milyon mu, üç milyon mu? Bir milletin üçte birini harcamayı umursamıyorum. Yedi milyonunu feda etmeye hazırım, eğer İhvan yedi milyon ise.”

Bu sözlere karşı Ouda şaşkın bir şekilde şu şekilde cevap vermiştir: “Yedi milyon bir insanın hayatı için ne kadar çok! Bunu ne kadar göz ardı edebiliyorsunuz, Cemal!” Bu tutum, Ouda’nın idam kararının onaylanmasında etkili olan sebeplerden biri olmuştur.

9 Aralık 1954 günü, Abdülkadir Ouda’nın, Başkan Cemal Abdülnasır’a yönelik suikast girişimiyle ilgili komplo kurmak suçlamasıyla idam cezası uygulanmıştır.

Bazı kaynaklara göre, idam sehpasına yürürken Ouda şöyle demiştir: “Nerede öleceğim önemli değil; ister yatağımda, ister savaş meydanında, ister esir, ister özgür… Ben Rabbinle buluşmaya gidiyorum.” Ardından, topluluğa dönerek şunları söylemiştir: “Şehitlik nasip olduğu için Allah’a şükürler olsun.”

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
12.02.2025 Üsküdar

تنفيذ حكم الاعدام في المستشار عبد القادر عودة ..

عبد القادر عودة، قاضي وفقيه دستوري مصري، عُيّن في عهد اللواء محمد نجيب، عضوًا في لجنة وضع الدستور، وكان له فيها مواقف لامعة في الدفاع عن الحريات، ومحاولة إقامة الدستور على أسس واضحة من أصول الإسلام وتعاليمه، وفي عام 1953م انتدبته الحكومة الليبية لوضع الدستور الليبي.

من أسباب دخوله في حالة من العداء مع النظام المصري، متمثلا في الرئيس جمال عبد الناصر، في هذا الوقت، أنه نظم مظاهرة ضخمة ضمت عشرات الآلاف، أرغمت مجلس قيادة الثورة علي إعادة محمد نجيب، لمنصبه كرئيس للجمهوية في مارس من عام 1954.

وكان «نجيب» قد أُجبر علي تقديم استقالته عندما أصر علي موقفه من عودة الحياة البرلمانية، وإقامة نظام ديموقراطي سليم، وساند سلاح الفرسان بالجيش المصري موقفه، وكان عبد القادر عودة من الواقفين قي صف نجيب ضد باقي أعضاء مجلس الثورة، وأشعل المظاهرات لعودته و نجح في ذلك، إلا أن ذلك لم يدم سوى بضعة أشهر، إذ تمت الإطاحة به، وإخضاعه لـ«الإقامة الجبرية» في نوفمبر من عام 1954 .

كما نصح عبد القادر عودة، جمال عبد الناصر، بضرورة إلغاء قرار حل جماعة الإخوان؛ مخافة أن يتهور شاب منهم في حالة غيظ واندفاع، فيقوم بعمل من أعمال الاعتداء بعيدًا عن مشاورة قادة الحركة.

أجاب «عبد الناصر»: «كم عدد الإخوان؟ مليونان، ثلاثة ملايين، إنني مستغنٍ عن ثلث الأمة، ومستعد للتضحية بسبعة ملايين إذا كان الإخوان سبعة ملايين.

وهنا غلب الذهول «عودة»، وقال في ثورة:«سبعة ملايين ثمنًا لحياة فرد، ما أغناك عن هذا يا جمال!، وكان هذا الموقف من الأسباب التي دفعت إلى المصادقة على حكم الإعدام.

ويوم الخميس الواقع في 9 ديسمبر عام 1954م كان موعد تنفيذ حكم الإعدام على عبد القادر عودة بتهمة التآمر في حادثة محاولة اغتيال الرئيس عبد الناصر بالمنشية.

وتذكر بعض المصادر أنه حين تقدم “عودة” إلى منصة الإعدام قال: “لا يهمني أين أموت؛ أكان ذلك على فراشي، أو في ساحة القتال.. أسيرًا، أو حرًّا.. إنني ذاهب للقاء ربي “، ثم توجه إلى الحاضرين وقال لهم: “أشكر الله الذي منحني الشهادة”.