Ey Suriye Halkı, Dikkatli Olun!

Yazan: Prof. Dr. Hakim el-Mutayri

İngiliz sömürgeciliği, kontrol altına almak istediği her bölgede önce o bölgeyi abluka altına alır ve silah sevkiyatını engeller, ardından bölgeye girdikten sonra halkı silahsızlandırırdı. Bunu 1856’da Hindistan’da, 1882’de Mısır’da, 1900’de Körfez’de ve 1918’de Irak’ta uyguladı. Bu stratejiyi daha sonra Fransa, Amerika ve Rusya da Arap ve İslam dünyasında izledi. Sonuç olarak, bu toplumlar topraklarını işgal eden dış düşmanlara karşı kendilerini savunma güçlerini yitirdiler.

Avrupa sömürgeci devletleri, bu politikayı kendi nüfuz alanlarındaki bölgelerde bulunan hükümetlere de dayattılar. Böylece, İslam dünyasında işgal edilen ülkeler, yalnızca iç güvenliği sağlamak amacıyla silahlandırıldı. Bu durum, halkları dış işgalcilere, siyasi baskı ve zulme karşı savunmasız bıraktı. Ancak Afgan ve Yemen halkları gibi ferdi silahlanma geleneğini sürdüren istisna topluluklar, bu genel tablonun dışında kaldı.

Bugün bunun en bariz örneğini, 22 Arap ülkesinde yaşayan 500 milyon insanın, Gazze’ye uygulanan ablukayı kaldıracak veya halkını kurtaracak bir güce sahip olamamasında görüyoruz. Gazze’de kadınlar ve çocuklar dünyanın gözleri önünde katledilirken, Arap dünyası bu zulmü durduramıyor.

Amerikan Devrimi ise bu gerçeği çok erken fark etti ve halkın özgürlüğünü koruyabilmesi için silah bulundurma hakkını anayasal bir güvence altına aldı.

Günümüzde uluslararası işgalci güçler, BM Güvenlik Konseyi ve BM temsilcileri aracılığıyla, Arap ve İslam dünyasındaki her kurtuluş hareketine, silahsızlanma şartını dayatıyor. Halkı silahsızlandırılmış olan bu hareketler ancak o zaman meşru bir hükümet olarak tanınıyor. Bu durum, Arap Baharı sonrası Libya’da açıkça görüldü.

Benzer şekilde, 2014 yılında Halep, Rakka ve Musul’da kontrolü ele geçiren IŞİD, bölgedeki aşiretleri ve devrimci grupları silahsızlandırarak, bu bölgelerin düşmesine ve Esad rejimi ile İran destekli milislerin geri dönmesine zemin hazırladı.

Bugün Suriye hükümetinin karşılaşacağı en büyük tehlike, Arap dünyasındaki işbirlikçi rejimlerin ve uluslararası sistemin, halkını silahsızlandırma talebine boyun eğmesini beklemeleridir. Oysa Suriye hâlâ Amerikan ve Rus güçlerinin işgali altındadır. İsrail saldırıları devam etmekte, ülkenin güvenliği ve birliği ciddi tehditler altındadır. Bu şartlarda, halkın silahlanması, ülkenin güvenliğini ve istikrarını koruma noktasında bir zarurettir.

Libya ve Yemen’de olduğu gibi, dış güçlerin desteklediği silahlı karşı devrimlerin Suriye’de de meydana gelmeyeceğine dair bir garanti yoktur. Sudan’da yaşananlar da bu tehlikenin hâlâ devam ettiğini göstermektedir.

İslam, her vatandaşın silah bulundurma hakkını güvence altına almıştır. Kur’an-ı Kerim’de bu husus, şu ayetlerle desteklenmiştir:

“Ve silahlarını alsınlar” (Nisa Suresi, 102. Ayet)
“Kâfirler, sizin silahlarınızdan ve eşyalarınızdan gaflete düşmenizi isterler ki, üzerinize birden baskın yapsınlar” (Nisa Suresi, 102. Ayet).

İslam, bu hakkı (silah bulundurma hakkını) düzenlemiş ancak yalnızca devlete isyan eden, iktidar mücadelesine girişen veya topluma tehdit oluşturan gruplardan bu hakkı sınırlamıştır. Aynı şekilde, İslam insanların pazar yerlerinde veya kamusal alanlarda silahla gösteri yaparak halkı korkutmayı yasaklamış, fakat halkın silah kullanımı konusunda özel alanlarda eğitim almasına imkân tanımıştır. Böylece, halkın tamamının, özellikle günümüzdeki uluslararası düzenin dayattığı şartlar altında, kendisini ve topraklarını savunmaya hazır olması sağlanmıştır. Çünkü mevcut düzen, BM Güvenlik Konseyi’nin beş daimi üyesine (ABD, İngiltere, Fransa, Çin ve Rusya) dünya üzerinde egemenlik hakkı tanımakta; bu ülkeler herhangi bir ülkeye askeri müdahalede bulunup işgal edebilmekte ve kendilerine karşı alınacak kararları veto etme yetkisiyle, hesap vermekten de muaf tutulmaktadır.

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
05.01.2025 Üsküdar