Hafız Esad ve 67 Savaşı ..

67 Savaşı ve Hafız Esad Üzerine

Yazan: Sawsan Al-Rassafi

Dr. Sami El-Cundi, Suriyeli bir doktor, 1966-1967 yılları arasında Sağlık Bakanlığı yaptıktan sonra Paris Büyükelçisi olarak atanmıştır.
Dr. Sami El-Cundi, anılarını kaleme aldığı “Bir Parça Ekmek” adlı kitabında şunları anlatıyor:

Bir gün Suriye Dışişleri Bakanlığı’ndan bana bir telefon geldi. Dediler ki:
“İsrail Savunma Bakanı Paris’e gelecek. Onunla görüş!”

Şaşkınlık içinde telefonu kapattım. Bu nasıl olabilir?
Bir süre düşündükten sonra küçük bir kayıt cihazı aldım ve Suriye Dışişleri Bakanlığı’nı tekrar aradım. Amacım görüşmeyi kaydetmek ve bana daha sonra hainlik veya düşmanla iş birliği suçlaması yapılmasının önüne geçmekti.
Yetkililere sordum:
“Bu görüşme nerede ve ne zaman gerçekleşecek?”

Cevapları beni daha da şaşırttı:
“Fransız Dışişleri Bakanlığı bu görüşmeyi organize ediyor.”
Bu cevap beni rahatlattı. Çünkü tarihe karşı kendimi savunabileceğim bir delil elde etmiştim.

Görüşme Günü
Fransız Dışişleri Bakanlığı, görüşmenin yeri ve zamanını bana bildirdi.
Toplantıya gittim. İsrail Savunma Bakanı, bana üzerinde dört dilde (Arapça, İbranice, Fransızca ve İngilizce) tek bir cümle yazılı bir kâğıt uzattı:
“Hükümetine, aramızda yapılmış olan anlaşmaya sadık kalmalarını söyle.”

Görüşmeden döndükten sonra bu mesajı derhal Suriye Dışişleri Bakanlığı’na ilettim.

25 Mayıs 1967
Fransız Dışişleri Bakanlığı beni tekrar çağırdı ve şu bilgiyi verdi:
“İsrail, Suriye ve Mısır’a savaş açacak. Ancak Ürdün Cephesi’ni sakin tutacak. Taberiye’den Ürdün Nehri’ne kadar olan bölge ve Ölü Deniz ile Akabe Körfezi boyunca saldırı olmayacak.”

Bu bilgiyi hükümetime iletmemi istediler. Ayrıca, bu bilgiyi Sovyetler Birliği aracılığıyla Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdünnasır’a da ileteceklerini söylediler. Çünkü Abdünnasır, o dönemde Sovyetler’e yakın duruyordu.

5 Haziran 1967
Savaş başladı.
Biz, Paris’te büyükelçilikteydik ve savaş haberlerini Kahire’den “Arap Sesi” radyosundan takip ediyorduk.
Beş gün içinde savaşı ve topraklarımızı kaybettik.

Ateşkesin ardından bir gün sonra, Suriyeli bir kişi büyükelçiliğe geldi. Heyecanla benden yardım istedi:
“Acilen Şam’a veya Beyrut’a gitmem gerekiyor. Bana diplomatik bir uçuş ayarlayın.”

Charles de Gaulle Havalimanı yetkilileriyle görüştüm ve o gece saat 12’de Şam’a giden bir uçakta yer ayırttım. Ancak bu kişiden şüphelenmiştim. Büyükelçilikte güvendiğim bir kadın çalışan vardı, ona durumu anlattım ve bu adamı yakından gözlemlememiz gerektiğini söyledim. Bir plan yaptık.

Plan
Adamı Paris’in 40 km dışındaki bir restorana götürdük.
Yemek yedik ve kendisine bolca alkollü içki ikram ettik. Adam iyice sarhoş oldu.
Saray halindeki büyükelçiliğe döndüğümüzde, adam kendinden geçmiş haldeydi.
Hemen üzerini ve çantasını aradık, ancak hiçbir şey bulamadık.

Sonunda, ceketinin astarı ile kumaşı arasında gizli bir kâğıt hissettim.
Astarı dikkatlice söktük. İçinde zarif bir zarf vardı. Zarfın içindeki mesaj şöyleydi:
“Paris Mason Locası’ndan Suriye Savunma Bakanı Hafız Esad’a Teşekkür Mektubu.”
Bu mektupta, Esad’ın yapılan anlaşmayı sadakatle ve detaylarına uygun şekilde uyguladığı için teşekkür ediliyordu.

Mektubun fotoğrafını çektik, ardından astarı yeniden diktik.
Adamı uyandırdık, havalimanına bıraktık ve Şam’a gitmesi için uçağa bindirdik.

Bir Ay Sonra – Şam’da
İzin alıp Şam’a gittim ve güvendiğim bazı Suriyeli subay arkadaşlarımla buluştum.
Kendilerine sordum:
“Savaşın başlayacağını 10 gün önceden biliyorduk. Nasıl olur da bu kadar hazırlıksız yakalandık ve bu kadar kısa sürede savaşı kaybettik?”

Arkadaşlarım şu cevabı verdi:
“Yetkililer, İdlib’den bir teğmen, Deyr ez-Zor’dan bir üsteğmen ve dört astsubayı getirttiler. Bu askerler, sınırdaki mayınları sökme görevi aldılar. Ancak işleri bittiğinde askeri istihbarat birimi, o askerleri öldürdü. Böylece Golan Tepeleri İsrail’e tek kurşun bile sıkılmadan teslim edildi.”

Bu şekilde anlaşma tamamlanmış ve Hafız Esad, İsrail ve ABD’nin desteğiyle Suriye’nin başına geçmişti.
Sonrasında ise kendi mezhebine dayalı bir yönetim sistemi kurmaya başlamış, kimseye hesap vermemişti.

Sonuç
Bu olaylardan sonra, Hafız Esad’ın oğlu Beşşar Esad’ın hâlâ Suriye’de iktidarda kalmasına şaşıranlara şunu söylüyoruz:
Şaşırmayın!
Beşşar Esad, İsrail, ABD ve Avrupa’nın desteğiyle orada bulunuyor.
O, Suriye’yi bu güçlerin çıkarları için yıkmıştır.
Bunu da direniş, bağımsızlık, terörle mücadele gibi aldatıcı sloganlarla yapmıştır.

Yazan: Dr. Sami El-Cundi’nin aktardıklarıyla, Sawsan Al-Rassafi

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
05.01.2025 Üsküdar

العنوان : حول حرب 67 وحافظ الاسد
بقلم : سوسن الرصافي

“سامي الجندي”دكتور سوري كان وزير الصحة وتم تعينه من الخارجية السورية سفيرا في باريس بين عامين 1966 – 1967
يقول في كتابه “كسرة خبز “جاءني اتصال من الخارجية السورية مفاده بأن وزير الدفاع الأسرائيلي سيزور باريس فاجتمِعْ معه..
أغلقتُ الهاتف مستغربا ماهذا؟
وأحضرت آلة تسجيل صغيرة وأعدت الاتصال مع الخارجية السورية مستفسرا عن التفاصيل ونيتي أن أحوز على دليل حتى لايتهموني بالعمالة والخيانة والاتصال مع (العدو) ،
أين الاجتماع؟ ومتى؟ فاجأوني، الجواب :
الخارجية الفرنسية ترتب الأمر فارتحتُ ضمنيا لأنني حصلت على دليل يبرئني للتاريخ.

في يوم الاجتماع أبلغتني الخارجية الفرنسية بمكان وزمان الاجتماع،حضرتُ الاجتماع فألقى عليّ وزير الدفاع الإسرائيلي قصاصة ورقية فيها جملة واحدة بأربع لغات:
العربية والعبرية والفرنسية والإنكليزية،
وكانت الجملة تقول :
(قل لحكومتك تلتزم بالاتفاق المبرم بيننا)..
عدتُ للسفارة وأبلغت خارجية بلادي ذلك.

استدعتني الخارجية الفرنسية يوم ٢٥/أيار ١٩٦٧ وأبلغتني أن أسرائيل ستشن حربا على الجبهتين السورية والمصرية وستحافظ على هدوء الجبهة الأردنية من طبريا موازاة نهر الأردن حتى البحر الميت وخليج العقبة،
أبلغ حكومتك بهذا ونحن بدورنا كلفنا الاتحاد السوفيتي يبلغ “جمال عبدالناصر”
لأنه أرتمى في أحضانهم.

جاء صباح 5 حزيران واشتعلت الحرب،
كنا نتابع الأخبار عبر صوت العرب من القاهرة.. خسرنا الحرب والأرض في خمسة أيام فقط، وبعد وقف إطلاق النار بيوم جاءني للسفارة رجل من الجالية السورية ملهوفاً وطلب توسطي لتأمين مقعد دبلوماسي لضرورة سفره إلى دمشق أو بيروت، قمتُ اتصلت بمدير مطار شارل ديغول وحجزت له على متن رحلة متجهة إلى دمشق موعدها 12 ليلاً ،
وبعد شكوكي به كان عندي موظفة في السفارة تحوز على ثقتي فشرحت لها ريبتي بالرجل واتفقنا أن ندعو الرجل على المطعم ونضيّفه خمراً مسكراً حتى يثمل، أخذناه على مطعم يبعد 40 كم في ضواحي باريس أكلنا وشرب الرجل من الخمر حتى سكر على الطاولة، عدنا برفقته للسفارة وصاحبنا فاقد الوعي فأدخلناه السفارة وفتشنا حقيبته وثيابه فلم نجد شيئاً، في النهاية شعرتُ بورقة يخفيها بين وجه الجاكيت والبطانة فنزعنا خيط البطانة، وإذا برسالةٍ داخل ظرف أنيق فيها شكرٌ من المحفلِ الماسونيّ في باريس موجهة لوزير الدفاع السوري ( حافظ أسد ) على حسن تطبيق الاتفاق المبرم والإخلاص في تنفيذ الاتفاق بكل تفصيلاته،
صوّرتُ الرسالةَ وأعدتُها إلى مكانِها وأخاطتْ موظفة السفارة مكانها، وبعد حين قمنا بإيقاظه وذهب إلى المطار وسافر لدمشق.

بعد شهر نزلتُ أجازةً على دمشق واجتمعت مع أصدقاء ضباط في الجيش السوري نثق ببعضنا متسائلا كيف خسرنا الحرب ونعلم لوقوعها قبل 10 أيام؟؟
أين الاستعداد للمعركة؟؟؟ جاءني الجواب بأن المسؤولين أحضروا نقيباً من محافظة إدلب وملازماً من دير الزور وأربعةً من صف الضباط اختصاص هندسة ألغام، و نزعوا الألغام المزروعة في الخطوط الأمامية وعند انتهائهم من العمل أطلقت المخابرات العسكرية عليهم وقتلتهم جميعا في الميدان، وهكذا تمت الصفقة، واحتلت إسرائيل الجولان دون قتال وصعد حافظ الأسد بمباركة إسرائيلية أمريكية لحكم سوريا، وبدأ بالتمهيد لسيطرة طائفته على الحكم دون مساءلة من أحد.
انتهى كلام د. سامي الجندي..
فإلى كل المستغربين استمرار بشّار في الحكم نقول:
لا تستغربوا فهو موجود بأوامر إسرائيلية أمريكية أوروبية، لتحقيق ما يريدون وقد قام بتدمير سورية من أجلهم وبمساعدة من حلفائهم الروس و تحت شعارات خادعة كالمقاومة والصمود والممانعة ومحاربة الإرهاب.