İslam, Diğer Dinleri Tanır ve Kabul Eder

İslam, Diğer Dinleri Tanır ve Kabul Eder

Kur’an-ı Kerim, birçok ayette Ehl-i Kitap’tan ve diğer milletlerden bahsetmiştir.
Kur’an’da Hz. Meryem adında bir sure bulunmaktadır. Hz. Meryem, Hz. İsa’nın annesidir ve Kur’an’da ismi açıkça zikredilen tek kadındır. Çünkü kendisi ve oğlu, Allah’ın büyük ayetlerinden biridir.

Ayrıca Kur’an’da, Hz. İsa’nın ailesine ithaf edilen bir sure vardır: Âl-i İmran Suresi, Hz. İsa’nın mucizelerinden birine işaret eden Maide Suresi ve Hz. İsa’nın sadık takipçilerine atıfta bulunan Kehf Suresi de Kur’an’da yer almaktadır.

Kur’an-ı Kerim, Hz. İsa’nın birçok mucizesini de zikretmiştir. Hz. İsa (a.s.), İsrailoğullarına kendisinden sonra gelecek olan bir peygamberin müjdesini vermiştir. O peygamberin adı Ahmed, yani Peygamberimiz Hz. Muhammed’dir (s.a.v.).

Barnaba İncili’nde, Hz. Muhammed (s.a.v.) “Farklılık Getiren” anlamına gelen “Faraklit” ismiyle anılmaktadır.
Ne yazık ki, kilise bu gerçeği kabul etmemektedir!

Ancak diğer dört İncil’de (Matta, Yuhanna, Markos ve Luka) Peygamber Efendimiz’in ismi açıkça yer almamaktadır.

Hz. Meryem annemiz tesettürlü bir kadındı.
Bugün rahibeler de tesettürlüdür.
Bazı Hristiyan erkekler sakallıdır ve haçlarını taşıyarak kiliselerinde ibadetlerini serbestçe yapmaktadırlar.

Kur’an’da ismi en çok geçen peygamber, Hz. Musa’dır (a.s.) ve kendisine “Allah ile konuşan” anlamında Kelimullah denir.

Yahudi kadınlar arasında da tesettürlü olanlar vardır.
Yahudi hahamlar (din adamları) sakallıdır, takkelerini takarlar ve sinagoglarında özgürce ibadetlerini yerine getirirler.

İslam, hiçbir kiliseyi veya sinagogu yıkmamış, tüm kutsal mekanlara saygı göstermiştir.
Ehl-i Kitap, İslam yönetimi altında güven ve huzur içinde yaşamıştır.
Onları İslam’a girmeye zorlamamış, dinde zorlama yoktur (La ikrahe fiddin) ayetini esas almıştır. Herkesin kendi inancını özgürce seçmesine izin verilmiştir: “Sizin dininiz size, benim dinim banadır.”

Her toplumun kendine özgü adetleri ve ahlaki değerleri vardır. Biz Müslümanlar, başkalarının adetlerine karışmayız.
Ancak burada şu soru akla gelmektedir:
Başkaları neden bizim inancımıza karışıyor ve İslam’ın öğretilerini yaşarken bizi kısıtlamaya çalışıyorlar?

Biz Müslümanlar, tüm peygamberlere ve elçilere inanırız.
Onların hepsinin kardeş olduğunu ve dinlerinin özünün aynı olduğunu kabul ederiz.
Şeriatlarında farklılıklar olabilir, ancak tüm peygamberler halklarını Allah’a imana, tevhide ve Allah’a itaat etmeye davet etmişlerdir. Hepsi, şirkten sakındırmış ve ahiret gününe imana çağırmıştır.

Kur’an’da belirtildiği gibi:
“Biz peygamberler arasında ayrım yapmayız.”
Tüm semavi kitaplara inanırız:
Tevrat, İncil, Zebur, İbrahim’in sahifeleri ve Kur’an-ı Kerim.

Kur’an-ı Kerim, bozulmaktan korunan, Allah’ın himayesi altında olan ebedi bir belgedir.
Allah buyurur:
“O zikri (Kur’an’ı) biz indirdik ve onu muhakkak biz koruyacağız.” (Hicr Suresi, 9. Ayet)

Eğer Kur’an-ı Kerim olmasaydı, Ehl-i Kitap kendi dinlerinin esaslarını bile bilemezdi.
Biz Müslümanlar, tüm peygamberleri ve ilahi mesajları kabul ederiz ve insanlara güzel muamele yaparız.
Çünkü Allah, Kur’an’da şöyle buyurmuştur:
“İnsanlara güzel söz söyleyin.” (Bakara Suresi, 83. Ayet)

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) de şöyle demiştir:
“İnsanlara güzel ahlakla muamele edin.”

Biz Müslümanlar, herkesten aynı güzel muameleyi bekleriz.
Herkes, karakterine uygun şekilde davranır:
“De ki: Herkes kendi karakterine göre hareket eder.” (İsra Suresi, 84. Ayet)

Başarı Allah’tandır ve doğru yola hidayet eden yalnızca O’dur.

Yazan: Fayyad Al-Absu

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
04.01.2025 Üsküdar