Lübnan Cumhurbaşkanı ve Müftüsüne Acil Çağrı

Lübnan Cumhurbaşkanı ve Lübnan Müftüsüne Acil Çağrı:

Şefkatinizi Gösterin, İmam Karadavi’nin Oğlunu Derhal Serbest Bırakın.
Onun babasının iyiliklerine lâyık bir şekilde davranın ve tarih sizin asaletinizi hatırlasın.

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Sizin için Resulullah (s.a.v.)’in hayatında güzel bir örnek yok mudur?
Resulullah (s.a.v.), Araplara yaptığı iyiliklerden dolayı kâfir olan Hatem et-Tai’nin kızı olan esir Safane’yi affetmiş ve özgürlüğüne kavuşturmuştur. Safane, Peygamber Efendimize şöyle seslenmişti:
“Ey Allah’ın Resulü! Arapların beni aşağılamasına izin verme. Ben, kavmimin liderinin kızıyım. Babam esirleri serbest bırakır, zayıfları korur, misafirlere ikramda bulunur, açları doyurur, sıkıntıları giderir ve kimseyi eli boş çevirmezdi. Ben, Hatem et-Tai’nin kızıyım.”
Ardından sordu:
“Böylesi niteliklere sahip bir insan, kendi adına ve başkaları adına şefaat etmeye layık değil midir?”

Resulullah (s.a.v.) şöyle cevap verdi:
“Ey genç kadın! Bu, müminlerin sıfatıdır. Eğer baban Müslüman olsaydı, onun için rahmet dilerdik.”
Sonra da ashabına dönerek:
“Onu serbest bırakın. Çünkü babası güzel ahlâkı severdi. Onun ve babasının hatırına beraberindeki insanları da serbest bırakın.”

Ve şöyle buyurdu:
“Üç kişiye merhamet edin; merhameti hak edenlerdir:

• Eskiden izzet sahibi olup sonra zillete düşen,

• Eskiden zengin olup sonra fakirleşen,

• İlmiyle kaybolan âlim.”

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Resulullah’ın (s.a.v.) şu sözlerini hatırlayın:
“Müslüman, Müslümanın kardeşidir; ona zulmetmez ve onu düşmana teslim etmez. Kim bir Müslümanın ihtiyacını giderirse, Allah da onun ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümanın sıkıntısını giderirse, Allah onun kıyamet günü sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslümanın ayıbını örterse, Allah da onun ayıbını kıyamet günü örter.”
(Buhari: 2442, Müslim: 2580)

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Osman bin Affan’dan şu güzel örneği alamaz mısınız? Resulullah (s.a.v.)’in, Kâbe örtüsüne sarılıyken dahi öldürülmesini emrettiği süt kardeşi Abdullah bin Ebi Sarh’ın bağışlanması için aracı olmuştu.
Şimdi dünyadaki onca Müslüman arasında, Karadavi’nin oğlunun serbest bırakılması için şefaat edecek bir kişi bile yok mu?

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Cahiliye dönemindeki asalet ve haysiyeti hatırlayın.
Resulullah (s.a.v.), Taif halkı tarafından kovulmuş, Mekke halkı ise onu şehre almamak için ant içmişti. Ancak kâfir Mut’im bin Adiy, ona koruma ve güvence sağlayarak Mekke’ye girmesine izin verdi. Kendi çocuklarına ve kavmine şöyle dedi:
“Silahlarınızı kuşanın ve evin köşelerinde durun. Çünkü Muhammed’e koruma sağladım.”
Resulullah (s.a.v.) Mekke’ye girdiğinde, Mut’im ve oğulları silahlarını kuşanmış bir şekilde onu koruyorlardı. Bu asil davranış, düşmanlık döneminde dahi gösterilen insani değerlerin bir örneğiydi.

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Fıkıh kurallarında “Tabi olan, asıl olana tabidir.” denir.
Bu nedenle İmam Karadavi’nin oğlu da babasının itibarıyla değerlendirilmelidir.

Diplomatik kurallara göre, bir kişinin eşi ve çocukları, onun statüsünden yararlanabilir. Emeklilik ve kira yasaları bile, ebeveynin haklarının çocuklarına geçtiğini kabul eder.

Sayın Cumhurbaşkanı ve Müftü Hazretleri:

Karadavi’nin oğlunun suçlanmasının sebebi siyasidir, ahlaki veya adli bir suçlama değildir.
Bu durumu kötü niyetle kullananlara kulak asmayın. Onlar, Arapların misafiri koruma geleneğini dahi anlamazlar.

Sonuç:

Lübnan’ı özgürlüklerin ülkesi ve fikirsel zulme uğrayanların sığınağı olarak koruyun.
Eğer bunu yapmazsanız, tarih sizi kaydetmekten vazgeçer ve erkeklerin başlarından asalet duygusu uçar gider.
Allah sizi hayırlı işlerde başarılı kılsın ve size tüm erdemleri ilham etsin.

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
31.12.2024 Üsküdar