Terör Devleti İsrail ve Batının İstediği Yeni Suriye ..
Ortadoğu ve Washington ile Batı’nın İstediği Yeni Suriye
2003 yılında Bağdat’ın düşüşüyle birlikte Condoleezza Rice, Ortadoğu haritasının yeniden çizildiğini açıklamıştı. Son aylarda ise Netanyahu, bölgenin haritasını yeniden çizme niyetini tekrarladı.
Gazze’de yenilgiye uğrayıp küçük düşen İsrail, aynı zamanda İran ve onun vekili Hizbullah karşısında zafer sarhoşluğu yaşıyor. Onlarca yıldır devam eden bölgedeki nüfuz mücadelesi, İsrail lehine ve İran aleyhine, neredeyse kesin bir üstünlükle sonuçlanmış durumda.
Trump ve Netanyahu’nun istediği yeni Ortadoğu’da İsrail, temel ve baskın güç olarak yer alıyor. Etrafındaki Arap ülkeleri ise onun gölgesinde ve yörüngesinde bir hayat sürdürüyor. Bu ülkeler, kendi aralarındaki bitmek bilmeyen çekişmelerde İsrail’e başvurmak zorunda kalabilir.
Bu düzende, bölge ülkelerinden, özellikle Suriye’den, silahsız bir devlet olmaları isteniyor. Siyasi liderliği, terörist olarak sınıflandırılmış bir çoğunluğun baskısı altında; ülkenin kendisi ise yaptırımlar, şartlar ve sıkı denetimler kıskacında. Bu durum, Suriye liderliğinin halkına, acı ve belki de aşağılayıcı tavizler vermesini haklı çıkarmak için bir gerekçe oluşturabilir.
Yeni Suriye’nin, saldırgan olmayan, dişsiz, askeri gücü zayıf bir ülke olması arzu ediliyor. Suriye, baba ve oğul Esad’ın, Batı’nın desteğiyle insan kaynağını ve altyapısını mahvettiği bir ülke olarak yıkımlarını yeniden inşa etmeye odaklanmalı. Ne İsrail’in taşkınlıklarına ne de işgal ya da genişleme girişimlerine karşı koymaya zamanı, enerjisi veya gücü kalmalı.
Suriye’den ayrıca, Esad’ın zindanlarından ve zulmünden kurtarılan liderliği aracılığıyla, büyük Arap devletlerinin gölgesinde Abraham Anlaşmaları ve normalleşme sürecine katılması isteniyor. Bunun yanında Golan Tepeleri’nden bir asır boyunca İsrail lehine vazgeçmesi talep ediliyor. Belki de bu, kabulün anahtarı ve yeni Suriye’nin dünyaya açılmasının bir nişanı olacak.
Karşılığında, yeni Suriye’ye bal ve süt vadileri sunulacak. Yeniden inşa projeleri için milyarlarca dolarlık yatırımlar yapılacak. Kardeş ülkeler ve kötü niyetli çevreler, Amerika’da olduğu gibi, yeni Suriye’ye milyarlarca dolarlık yatırımlar gerçekleştirecekler.
Din adamlarından, Hudeybiye Barışı’na dair fetvalar istenirken, siyasetçilerden barışı ve onun gerekliliğini övmesi; Batılı “barış elçilerini,” yani bizim topraklarımız ve kaynaklarımız üzerinden anlaşmalar yapmaya çalışan kurtları yüceltmeleri bekleniyor.
Bunca yorgunluk ve eziyetin ardından bazı Suriyeliler, dolaylı İsrail hegemonyasının nefret edilen İran işgalinden daha hafif bir tercih olduğunu düşünebilir. Kötünün iyisi olarak görülebilir. Ancak diğer ülkelerin tecrübeleri göstermiştir ki, tüm güçler kendi çıkarlarını gözetir ve bunu bölge halklarının ve kaynaklarının aleyhine yapar. Zayıflık ise daha fazla baskı ve zorbalığı cesaretlendirir. Kendi güvenliğini sağlayacak bir güce sahip olmayanlar, her zaman rekabet alanı ve güçlünün ganimeti olacaktır. Tıpkı bir zamanlar Britanya ve Fransa’nın Sykes-Picot ile ülkelerimizi paylaştığı gibi. Böylesi bir aşağılanmayı kabul edenler, hem dünyalarını hem de ahiretlerini kaybedebilir. İşte bu, apaçık bir hüsrandır.
Yasir Saadeddin
Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
26.01.2025 Üsküdar
الشرق الأوسط وسوريا الجديدة التي تريد واشنطن والغرب
في 2003 ومع سقوط بغداد صرحت كونداليزا رايس بأن خريطة الشرق الأوسط يعاد رسمها. وفي الأشهر الأخيرة كرر نتنياهو عزمه على إعادة رسم خريطة المنطقة.
إسرائيل المهزومة والمهانة في غزة تعيش في الوقت ذاته نشوة الانتصار على إيران ووكيلها حزب الله، وقد حسمت معركة تنافس النفوذ المحتدمة بينهما من عقود على الهيمنة على المنطقة لصالحها وعلى حساب إيران وبالضربة القاضية تقريبا.
الشرق الأوسط الجديد والذي يريده ترامب ونتنياهو، إسرائيل فيه هي القوة الأساسية والمهيمنة فيما تعيش الدول العربية من حولها في ظلالها وتدور في فلكها وقد تلجأ إليها في خلافاتها البينية والتي لا تكاد تنتهي ولا تتوقف.
يريدون من دول المنطقة وتحديدا سوريا أن تكون دولة منزوعة السلاح تحكمها الأكثرية المحاصرة قيادتها السياسية بالتصنيف الإرهابي، كما البلاد محاصرة بالعقوبات والاشتراطات والمراقبة اللصيقة، لتبرر قيادتها أمام شعوبها تنازلات مؤلمة وربما مهينة، قد تكره أو توافق عليها.
يريدون سوريا الجديدة مسالمة من غير أنياب، ضعيفة القوة العسكرية، منشغلة ببناء ما هدمه الأسد الاب والابن إنسانا وبنيانا – والذي تم بدعم الغرب ومسانده- لا وقت لديها ولا طاقة ولا قدرة على مواجهة إسرائيل أن عربدت أو احتلت أو توسعت.
يريدون من سوريا وعبر قيادتها التي حررتها من سجون الأسد ومن ظلمه واستبداده أن تدخل في قافلة التطبيع واتفاقيات إبراهيم مع الدولة العربية الكبرى وفي ظلالها ويريدون منها التنازل عن الجولان تحت مسمى تأجيرها لقرن من الزمان لإسرائيل، ربما هذا مفتاح القبول وعربون الانفتاح.
في المقابل سينهال على سوريا الجديدة السمن والعسل ومشاريع العمران وسيستثمر الأشقاء والأشقياء في سوريا الجديدة، كما يستثمرون في أمريكا مئات المليارات.
يريدون من المشايخ فتاوى تتحدث عن صلح الحديبية ومن السياسيين الإشادة بالسلام وضرورته ومدح رسل السلام من الوحوش الغربية والتي تريد عقد الصفقات على حسابنا بلادنا وسيادتها ومقدراتها.
بعض السوريين وقد هدهم التعب والقهر، قد يجدوا أن الهيمنة الإسرائيلية غير المباشرة أهون كثيرا من الاحتلال الإيراني الكريه والبغيض، وبعض الشر أهون من بعضه. غير أن تجارب الدول الاخرى، أثبتت أن جميع القوى تبحث عن مصالحها على حساب شعوب المنطقة ومقدراتها. وأن الضعف يغري بالمزيد من الهيمنة والبلطجة، وأن من لا يمتلك القوة الذاتية التي تحميه سيكون دائما ميدانا للتنافس وغنيمة للأقوى وربما يتقاسمونه كما تقاسمت بريطانيا وفرنسا يوما دولنا عبر سايكس بيكو، وهكذا من يرضى الدونية والمهانة قد يخسر الدنيا والآخرة، وذلك لعمري هو الخسران المبين.
ياسر سعد الدين
